Tomasz Tomasik
2011-10-17 20:28:45 UTC
Powstają różne interpretacje znaczenia i pochodzenia nazwy Słowianie,
lecz analiza regresyjna języka polskiego daje inne wyjaśnienie nazwy
Słowianie. Podejmując się analizy trzeba wrócić kilka, kilkanaście
tysięcy lat wstecz, w czasy, w których ta nazwa zapewne się utworzyła
i wziąć pod uwagę, że struktury językowe ludzi były prymitywne i nie
wykształcone.
Zatem ustalając, że sylaba 'ło' to rzecz a sylaba 'pa' to rękę, to pa-
ło oznaczała rzecz trzymaną przez ludzi zamieszkujących tereny polskie
w ręku, służącą do obrony lub zabijania zwierząt. Jeśli wziąć kolejną
sylabę 'an' z analizy regresyjnej, oznaczającą prasłowiańskie zwierzę,
to pa-ło-w-an oznaczało komunikat używającego go plemiona, nawołujący
do ataku pa-ło na zwierzęta 'an'. Stąd po ewolucjach obecne słowo
polowanie wywodzi się wprost z trzech sylab i jednej głoski pa-ło-w-
an. Natomiast drugi sposób pozyskiwania zwierząt nieokreśloną w tej
chwili rzeczą 'ło' (mogły być to zwyczajne kamienie) inicjowany był
frazami ło-w-an, oznaczającą komunikat nawiązujący do umieszczenia
'ło' w 'an'. Stąd mam w tej chwili pozostałość tych sylab w słowie
'łowienie', an' przeszło na 'en' (ło-w-en) a potem zmiękczyło się na
'ien' i pozostało obecnie znane 'łowienie'. Natomiast mógł istnieć w
toku ewolucji pozyskiwania zwierząt trzeci sposób atakowania za pomocą
s-ło. S-ło był to prawdopodobne rodzaj dzidy. Komunikat wypowiadany
przez pierwotnych ludzi zamieszkujących Polskę brzmiał s-ło-w-an,
nawołujący do umieszczeniu s-ło w 'an'. Za istnieniem rzeczy s-ło
przemawia inne słowo wio-s-ło. Które jest również wykonane z drewna i
kształtem przypomina dzidę.
Teraz istnieją choć już wyjaśnione powyżej, dwie interpretacje nazwy
Słowianie. Jedna z nich zakłada konfrontacyjny charakter ludzi
zamieszkujących te tereny. Obce plemiona próbując się zbliżyć do
rodzimych plemion napotykali okrzyk s-ło-w-an, nawołujący do ataku. Po
czym ta nazwa modyfikowana rozprzestrzeniła się w Europie i utrwaliła
a plemiona zaczęły się postrzegać same siebie jako atakujący, s-ło-w-
an-ie. Druga interpretacja zakłada pokojowy i wymienny charakter
relacji między plemionami a s-ło-w-an oznaczało dobra pochodzące 's',
z ło-w-an (łowienia). Skąd powstała nazwa s-ło-w-an-ie. Nie mniej
jednak nazwa Słowianie ma rdzeń wspólny, odnosi się do sposobu, trybu
życia ówczesnego ludu i życia z polowania, łowienia.
lecz analiza regresyjna języka polskiego daje inne wyjaśnienie nazwy
Słowianie. Podejmując się analizy trzeba wrócić kilka, kilkanaście
tysięcy lat wstecz, w czasy, w których ta nazwa zapewne się utworzyła
i wziąć pod uwagę, że struktury językowe ludzi były prymitywne i nie
wykształcone.
Zatem ustalając, że sylaba 'ło' to rzecz a sylaba 'pa' to rękę, to pa-
ło oznaczała rzecz trzymaną przez ludzi zamieszkujących tereny polskie
w ręku, służącą do obrony lub zabijania zwierząt. Jeśli wziąć kolejną
sylabę 'an' z analizy regresyjnej, oznaczającą prasłowiańskie zwierzę,
to pa-ło-w-an oznaczało komunikat używającego go plemiona, nawołujący
do ataku pa-ło na zwierzęta 'an'. Stąd po ewolucjach obecne słowo
polowanie wywodzi się wprost z trzech sylab i jednej głoski pa-ło-w-
an. Natomiast drugi sposób pozyskiwania zwierząt nieokreśloną w tej
chwili rzeczą 'ło' (mogły być to zwyczajne kamienie) inicjowany był
frazami ło-w-an, oznaczającą komunikat nawiązujący do umieszczenia
'ło' w 'an'. Stąd mam w tej chwili pozostałość tych sylab w słowie
'łowienie', an' przeszło na 'en' (ło-w-en) a potem zmiękczyło się na
'ien' i pozostało obecnie znane 'łowienie'. Natomiast mógł istnieć w
toku ewolucji pozyskiwania zwierząt trzeci sposób atakowania za pomocą
s-ło. S-ło był to prawdopodobne rodzaj dzidy. Komunikat wypowiadany
przez pierwotnych ludzi zamieszkujących Polskę brzmiał s-ło-w-an,
nawołujący do umieszczeniu s-ło w 'an'. Za istnieniem rzeczy s-ło
przemawia inne słowo wio-s-ło. Które jest również wykonane z drewna i
kształtem przypomina dzidę.
Teraz istnieją choć już wyjaśnione powyżej, dwie interpretacje nazwy
Słowianie. Jedna z nich zakłada konfrontacyjny charakter ludzi
zamieszkujących te tereny. Obce plemiona próbując się zbliżyć do
rodzimych plemion napotykali okrzyk s-ło-w-an, nawołujący do ataku. Po
czym ta nazwa modyfikowana rozprzestrzeniła się w Europie i utrwaliła
a plemiona zaczęły się postrzegać same siebie jako atakujący, s-ło-w-
an-ie. Druga interpretacja zakłada pokojowy i wymienny charakter
relacji między plemionami a s-ło-w-an oznaczało dobra pochodzące 's',
z ło-w-an (łowienia). Skąd powstała nazwa s-ło-w-an-ie. Nie mniej
jednak nazwa Słowianie ma rdzeń wspólny, odnosi się do sposobu, trybu
życia ówczesnego ludu i życia z polowania, łowienia.
